Adclamat populus scurram multo similius imitatum, et cogit rustic.u.m trudi foras. 35 At ille profert ipsum porcellum e sinu, turpemque aperto pignore errorem probans: En hic declarat, quales sitis indices!

_V. 5._

VI. SENECA.

_1. The Rashness of the First Navigators Rebuked._

Audax nimium qui freta primus rate tam fragili perfida rupit terrasque suas post terga videns animam levibus credidit auris, dubioque secaus aequora cursu 5 potuit tenui fidere ligno, inter vitae mortisque vias nimium gracili limite ducto.

Candida nostri saecula patres videre, procul fraude remota. 10 Sua quisque piger litora tangens patrioque senex factus in arvo, parvo dives, nisi quas tulerat natale solum, non norat opes: nondum quisquam sidera norat, 15 stellisque quibus pingitur aether non erat usus, nondum pluvias Hyadas poterat vitare ratis, non Oleniae lumina caprae, nec quae sequitur flect.i.tque senex 20 Attica tardus plaustra Bootes, nondum Boreas, nondum Zephyrus nomen habebant.

Ausus Tiphys pandere vasto carbasa ponto legesque novas 25 scribere ventis.

Bene dissaepti foedera mundi traxit in unum Thessala pinus iussitque pati verbera pontum, partemque metus fieri nostri 30 mare sepositum.

Dedit illa graves improba poenas per tam longos ducta timores, c.u.m duo montes, claustra profundi, hinc atque illinc subito impulsu 35 velut aetherio gemerent sonitu, spargeret arces nubesque ipsas mare deprensum.

Palluit audax Tiphys et omnes labente manu misit habenas, 40 Orpheus tacuit torpente lyra ipsaque vocem perdidit Argo.

Quid c.u.m Siculi virgo Pelori, rabidos utero succincta canes, omnes pariter solvit hiatus? 45 Quis non totos horruit artus totiens uno latrante malo?

Quid c.u.m Ausonium dirae pestes voce canora mare mulcerent, c.u.m Pieria resonans cithara 50 Thracius Orpheus solitam cantu retinere rates paene coegit Sirena sequi? Quod fuit huius pretium cursus? Aurea pellis maiusque mari Medea malum, 55 merces prima digna carina.

_Man now Master of the Sea._

Nunc iam cessit pontus et omnes pat.i.tur leges: non Palladia compacta manu regumque ferens inc.l.i.ta remos quaeritur Argo-- 60 quaelibet altum c.u.mba pererrat; terminus omnis motus et urbes muros terra posuere nova, nil qua fuerat sede reliquit pervius...o...b..s: 65 Indus gelidum potat Araxen, Albin Persae Rhenumque bibunt--

_'The Prophecy of Nero's Tutor-victim.'_

venient annis saecula seris, quibus ocea.n.u.s vincula rerum laxet et ingens pateat tellus 70 Tethysque novos detegat orbes nec sit terris ultima Thule.

_Medea 301-320, 329-379._

_2. The Return of Agamemnon._

_Agamemnon._ Tandem revertor sospes ad patrios laris; o cara salve terra. Tibi tot barbarae dedere gentes spolia, tibi felix diu potentes Asiae Troia submisit ma.n.u.s.

Quid ista vates corpus effusa ac tremens 5 dubia labat cervice? Famuli, adtollite, refovete gelido latice. Iam recipit diem marcente visu. Suscita sensus tuos: optatus ille portus aerumnis adest.

Festus dies est.

_Ca.s.sandra._ Festus et Troiae fuit. 10 _Agam._ Veneremur aras.

_Ca.s.s._ Cecidit ante aras pater.

_Agam._ Iovem precemur.

_Ca.s.s _ Pariter Herceum Iovem?

_Agam._ Credis videre te Ilium?

_Ca.s.s._ Et Priamum simul.

_Agam._ Hic Troia non est.

_Ca.s.s._ Ubi Helena est Troiam puto.

_Agam._ Ne metue dominam famula.

_Ca.s.s._ Libertas adest. 15 _Agam._ Secura vive.

_Ca.s.s._ Mihi mori est securitas.

_Agam._ Nullum est periculum tibimet.

_Ca.s.s._ At magnum tibi.

_Agam._ Victor timere quid potest?

_Ca.s.s._ Quod non timet.

_Agam._ Hanc fida, famuli, turba, dum excutiat deum, retinete ne quid impotens peccet furor. 20 At te, pater, qui saeva torques fulmina pellisque nubis, sidera et terras regis, ad quem triumphi spolia victores ferunt, et te sororem cuncta pollentis viri, Argolica Iuno, pecore votivo libens 25 Arab.u.mque donis supplice et fibra colam.

_Agamemnon 782-807._

VII. LUCAN.

_1. The Energy of Caesar._

Caesar in omnia praeceps, nil actum credens c.u.m quid superesset agendum.

_Pharsalia II. 656, 657._

_2. Equal Authorities and Opposite Verdicts._

Nec quemquam iam ferre potest Caesarve priorem Pompeiusve parem. Quis iustius induit arma, scire nefas: magno se iudice quisque tuetur: victrix causa deis placuit, sed victa Catoni.

_Id. I. 125-128._

_3. Cato refusing to consult the Oracle of Jupiter Ammon._

Ille deo plenus, tacita quem mente gerebat, effudit dignas adytis e pectore voces: 'Quid quaeri, Labiene, iubes? An liber in armis occubuisse velim potius, quam regna videre?

an sit vita nihil, et longa? an differat aetas? 5 an noceat vis ulla bono? Fortunaque perdat opposita virtute minas? laudandaque velle sit satis, et numquam successu crescat honestum?

Scimus, et haec n.o.bis non altius inseret Hammon.

Haeremus cuncti superis, temploque tacente, 10 nil agimus nisi sponte dei: nec vocibus ullis numen eget: dixitque semel nascentibus auctor quidquid scire licet: steriles nec legit harenas, ut caneret paucis, mersitque hoc pulvere verum: estque dei sedes, ubi terra, et pontus, et aer, 15 et caelum, et virtus. Superos quid quaerimus ultra?

Iuppiter est quodc.u.mque vides, quodc.u.mque moveris.

Sortilegis egeant dubii, semperque futuris casibus ancipites: me non oracula certum, sed mors certa facit: pavido fortique cadendum est. 20 Hoc satis est dixisse Iovem.' Sic ille profatur: servataque fide templi discedit ab aris, non exploratum populis Hammona relinquens.

_Id. IX. 564-586._

_4. Cato in the Desert._

Ipse manu sua pila gerens praecedit anheli militis ora pedes: monstrat tolerare labores, non iubet: et nulla vehitur cervice supinus, carpentoque sedens. Somni parcissimus ipse est, ultimus haustor aquae. c.u.m tandem fonte reperto 5 indiga conatur laticis potare iuventus, stat dum lixa bibat. Si veris magna paratur fama bonis, et si successu nuda remoto inspicitur virtus, quidquid laudamus in ullo maiorum Fortuna fuit. Quis Marte secundo, 10 quis tantum meruit populorum sanguine nomen?

Hunc ego per Syrtes, Libyaeque extrema triumphum ducere maluerim, quam ter Capitolia curru scandere Pompeii, quam frangere colla Iugurthae.

Ecce parens verus patriae, dignissimus aris, 15 Roma, tuis!

_Id. IX. 587-602._

_5. The Character of Cato._

Hi mores, haec duri inmota Catonis secta fuit: servare modum, finemque tenere, naturamque sequi, patriaeque inpendere vitam; nec sibi, sed toti genitum se credere mundo.

Huic epulae, vicisse famem: magnique penates, 5 submovisse hiemem tecto: pretiosaque vestis, hirtam membra super Romani more Quiritis induxisse togam.

Urbi pater est, Urbique maritus: iust.i.tiae cultor, rigidi servator honesti: 10 in commune bonus: nullosque Catonis in actus subrepsit partemque tulit sibi nata voluptas.

_Id. II. 380-391._

VIII. STATIUS.

_1. To Sleep._

Crimine quo merui, iuvenis placidissime divum, quove errore miser donis ut solus egerem, Somne, tuis? Tacet omne pecus volucresque feraeque et simulant fessos curvata cac.u.mina somnos, nec trucibus fluviis idem sonus, occidit horror 5 aequoris et terris maria adclinata quiesc.u.n.t.

Septima iam rediens Phoebe mihi respicit aegras stare genas, totidem Oetaeae Paphiaeque revisunt lampades et totiens nostros t.i.thonia questus praeterit et gelido spargit miserata flagello. 10 Unde ego sufficiam? Non sunt mihi lumina mille, quae sacer alterna tantum statione tenebat Argus et haud unquam vigilabat corpore toto.

At nunc, heu, si aliquis ultro te, Somne, repellit, inde veni! Nec te totas infundere pennas 15 luminibus compello meis (hoc turba precetur laetior); extremo me tange cac.u.mine virgae, sufficit, aut leviter suspenso poplite transi.

_Silvae V. 4._