Bomb Threat

HINDI pa rin mawala sa isipan ko ang creepy na babae sa dormitory. She was writing down numbers na hindi ko maintindihan.

It doesn't make sense. Two plus two is four at seven plus six minus one naman is twelve. Four times twelve is 48. Malayo sa six.

"Bakit ganiyan ang hitsura mo?" Tanong ni Effie. Nasa dormitory kami ngayon at nagbbreakfast.

I sighed. "Naalala mo ba yung weird na babae na nakita natin kagabi? Naalala ko pa siya. Parang may sinasabi siya eh."

"Ano naman ang sasabihin niya?" Tanong ni Effie habang pinaglalagyan ako ng choco milk sa baso.

I shrugged. "Hindi ko alam. She reminds me of that arithmetic club president. She was writing down numbers and math equations."

Umupo si Effie sa tabi ko. "Should we tell this to Matix and Chaos?"

Umiling ako. "No. Hindi pa tayo sure kung sino iyon at kung ano iyon sinulat niya. Baka nga tama ka eh. Nant.i.trip lang."

Effie smiled at k.u.main na. k.u.main na din ako ng breakfast. Wala pang minuto ay narinig na namin ang sigawan sa labas.

"Ano yun?" Tanong ko.

Nauna nang si Effie lumabas at nakasunod lang ako sa kaniya.

Maraming estudyante ang nagtatakbuhan. May mga police din. Tumatakbo sila papunta sa fifth floor.

"Anong nangyayari?" Tanong ko sa isang estudyanteng dumadaan na mukhang makikitsismis.

"May natagpuang patay sa room 100."

Nagkatinginan kami ni Effie. "Kaninong bangkay?"

"Iyong nerd sa section 11-B. Si Rhoanna Farrel." Mataray na sagot ng estudyante saka pumunta na ng fifth floor.

Nanlaki ang mga mata ko. "Si Rhoanna? Akala ko ba kasama niya pamilya niya?"

Mukhang naguluhan din si Effie. "Tignan natin." Aya niya.

I breathed heavily at sinundan nalang si Effie. When we reached fifth floor, nagk.u.mpulan ang mga estudyante at mga police.

"Dad?" Effie called. Lumingon sa amin ang ama niya at ngumiti.

"Baby, anong ginagawa niyo rito? Maghanda na kayo para sa klase niyo." Utos nito.

Sa halip na sagutin siya, nagtanong si Effie. "What happened, dad?"

"Eh, yung isang janitor dito, nakita ang bangkay ng isang estudyante. Mabaho raw kasi sa room 100 kaya tinignan niya. Ayun, nakita ang patay na si Rhoanna Farrel." Anang ama ni Effie.

"Have you contacted her room mate? Baka may alam siya sa nangyari." Saad ni Effie.

"Naku, paniguradong walang alam yun. Eh hindi nga namin alam kung bakit nasa room 100 si Rhoanna. Walang estudyante ang nakatira sa dorm na iyon. Ayon sa record book, room 48 si Rhoanna." Sagot ng police.

Nanlaki ang mga mata ko. 48? Familiar ang number sa akin.

Tinignan ko ang hitsura ng katawan at napasinghap nang makita ang mukha. It was the same person we saw at the window yesterday! Puno ng dugo ang katawan at ulo niya. Putol ang isang daliri niya sa kamay. Parang gusto ko tuloy magsuka sa nakita ko.

"Sige na, pumunta na kayo sa klase niyo. Kayong mga bata talaga, basta mga ganitong bagay active kayo. Nakakapagtaka na hindi man lang kayo natatakot sa ganito."

I sighed. Naglakad na kami ni Effie pababa sa room namin gamit ang stairs. "The girl, nakita mo ba ang mukha niya? It was the same girl we saw. Si Rhoanna nga yun." Sambit ko.

"Yeah, pero bakit sabi ni Daeril ay okay na raw si Rhoanna nagdududang tanong ni Effie.

"Siguro, kung sino man ang pumatay kay Rhoanna, ay parehas ng kung sino ang nagsend ng text kay Daeril para ipalabas na okay si Rhoanna." I deduced.

Tumango-tango si Effie. "Tama ka. Pero sino naman ang gagawa nun?"

"Aalamin pa natin iyon." Sagot ko.

Tumango si Effie and at the same time, my phone rang. It was Matix.

"h.e.l.lo?"

"Friday! Nasaan kayo ni Effie? May nangyayari sa school ngayon!"

I breathed heavily. "Alam ko. Stressed na nga kami ni Effie ngayon. We want to find out who killed Rhoanna and who sent the text to Daeril—"

"What are you talkimg about? Patay na si Rhoanna?"

"Wait, hindi mo alam?"

"Hindi!"

"Eh ano ang nangyayari sa school na sinasabi mo?"

"There are planted bombs around the junior high school building! Hinahanap namin ni Chaos ngayon ang mga bomba. Pumunta na kayo rito. Magkitkita tayo sa tambayan natin."

Pinatay ko na ang tawag ay humarap kay Effie. "May mga bomba raw sa school ngayon. Kailangan natin yun pigilan." Saad ko.

Tumango si Effie at agad na nagbihis. Pagkalabas namin ng dorm, nakasalubong namin ang ama ni Effie. "Oh, nagmamadali yata kayo?"

"M-May exam po kasi kami." Sagot ko.

Tumango-tango ang police. "Ganun ba," nag abot ito ng isang maliit na papel, "eto, may nagpapabigay."

Tinanggap ko ang papel. "Sino raw?"

"Hindi ko kilala eh. Nakatago ang mukha niya."

I felt Effie stilled. "Was he wearing a mask?"

Tumango ang ama ni Effie. "Oo. Paano mo nalaman, anak?"

Umiling si Effie at b.u.mulong sa akin. "The note probably came from the beast." Aniya.

Tumango ako at binuklat ang note.

She is giving out clues too much about me. It's time to shut her up. Did you miss me? -The Beast

The beast is probably talking about Rhoanna. So ang sinusulat niyang code sa bintana noong isang araw ay clues patungkol sa beast? May alam siya kung sino ang beast?

~~

"THE BEAST emailed me and told me that the school is surrounded by bombs and we have approximately an hour to defuse it." Ani Matix.

"Asaan yung email?" I asked.

"It automatically deleted." Matix shrugged.

"How many bombs are out there?" Effie asked

"Three." Chaos answered.

"Nasaan ang mga bomba?" I asked

Bago pa magsalita si Matix, tumunog ang laptop niya and series of numbers started showing up in the screen.

>>>>Ma.s.sacre

Daeril Ocampo

Alnand Timothy Albert

"Ano yan?" Tanong ko. Matix immediatly started typing.

"It's HTML ent.i.ties or what we call 'strings'. It is used to present a special character or message." Paliwanag ni Matix.

"How long would it take before you decode it?" Chaos asked.

"HTML is an easy programming language. It would take me a minute to decode it." Ani Matix.

Tama nga ang sinabi nito, dahil makalipas ang isang minuto, nadecode na niya ang HTML ent.i.ties.

Ma.s.sacre

Daeril Ocampo

Alnand Timothy Albert

Ano ibig sabihin nito? Bakit may pangalan ni Daeril at ni Mr. Albert?

"W-What does that mean?" Effie asked.

Chaos crossed his arms. "It might be a clue that the beast sent to hint us where the bombs might be?"

"But why would he send names instead? Pati yung ma.s.sacre ten years ago."

Nagisip ako. Of course, being the beast and a crazy serial killer, hindi siya magbibigay ng deretsahang clue.

Then I realized something. "Alam ko na kung nasaan ang mga bomba!" I exclaimed.

"Where?" Chaos asked.

"The Ma.s.sacre happened in the rooftop, right? Then posibleng nandoon ang isang bomba. Then Daeril is the new president of the student council. Nandoon sa student council office ang pangalaw.a.n.g bomba. Si Mr. Albert naman ang princ.i.p.al. The third bomb is in the princ.i.p.al's office!" Paliwanag ko.

"Excellent." Chaos uttered.

I smiled widely at dali dali na kaming lumabas ng tambayan.

"Matix and Effie will defuse the first bomb in the rooftop. Friday and I will defuse the second bomb in the student council." Chaos ordered.

Suddenly, biglang nagtakbuhan ang mga estudyante sa hallway at daling pumunta sa open field.

"Umalis na kayo. May bomb threat kaming natanggap!" Sigaw ng isang estudyante sa amin.

"More reason to work faster." Ani Chaos at humarap kay Matix. "Do you know how to defuse a bomb?"

Matix nodded. "I'll guide you through the phone." Aniya.

Tumuloy na kami ni Chaos sa student council office. Walang tao roon. Mukhang  nag evacuate na rin ang student council members.

"Where is that bomb?" Halos halungkatin na namin ni Chaos ang buong office para lang hanapin ang bomb na iyon. We opened every cabinet, sinilip ang ilalim ng tables at chineck ang mga sulok.

But there were no bombs.

"I think the beast played with us." Sabi ko.

"No.." sambit ni Chaos, ang daliri niya ay sumesenyas sa akin na tumahimik habang tumitingin-tingin sa paligid.

"What? Chaos, we searched every corner of the office. Walang bomba!" Saad ko.

"Shh, do you hear that?" Ani Chaos.

"What?" I whispered.

There was defeaning silence and then I heard something.

Tick..tick..tick...

Nanlaki ang mga mata ko. "Is that.."

"The bomb." Chaos uttered.

Sinundan ko ang tunog kung saan iyon nanggagaling. Nilalapat ko ang tainga ko sa mga pader at sahig para masiguro.

"Friday, open the lights." Utos ni Chaos na agad kong sinunod.

"Why?" Tanong ko. Chaos answered by pointing up the ceiling

Sa isang flourescent tube light, ay may isang shadow na parang box na nandoon.

I turned the lights off. "Tanggalin mo ang flourescent tube." I ordered.

Chaos grimaced. "Bakit ako?"

"Takot ka?"

Umiling si Chaos. "Psh, no." Anito saka sumampa sa isang upuan at tinanggal ang tube light.

Tinawagan ko si Effie. "Effie, nadefuse niyo na ba ang bomba?"

"Hindi pa but Matix is currently working on it."

"We already found the bomb. Can you tell Matix to guide us on how to defuse it?"

"Sure. You're on loudspeaker."

Nilingon ko si Chaos. "You have small hands. Ikaw na ang mag defuse sa bomba."

"No. I have this serious condition where everything I touch that are small and tight slip on my hands then I started trembling." Chaos explained.

I sighed heavily. "May pa serious condition ka pa. Pasmado ka lang pala."

Maingat kong kinuha ang bomba saka binuksan ang takip. Tumambad sa akin ang mga wires na iba't iba ang kulay.

"Hindi sa pinepressure kita but we only have thirty minutes left."

I breathed heavily. "You are pressuring me!"

"I am not! Just reminding you to be faster"

"Huwag ka na lang magsalita." Pagtataray ko.

"Friday, nadefuse na ni Matix ang bomba!" Sambit ni Effie.

"Matix! Guide me on how to defuse this bomb." Umupo ako sa sahig at nasa harap ko ang bomba habang si Chaos ay nasa tabi ko lang.

"Okay, uhm, describe what the bomb looks like para alam ko kung paano siya idefuse."

"The shape of the bomb is square. It has wires: Red, black, green and yellow then a tiny black b.u.t.ton sa ilalim ng mga wires." I described.

"Okay. How many red wires does it have?"

Tinignan ko ang bomba. "Two."

"The black one?"

"Isa lang."

"Then cut one red wire and the black wire. Make sure the cut the red one first."

"Wait, walang pangcut dito!"

In the midst of panic, Chaos spoke. "Twenty five minutes, Friday."

"Shut up, Chaos."

Think, Friday! I can't use scissors dahil wala namang scissors dito pero kung meron man, hindi nun magugupit ang wires sa sobang kapal nito.

Then I saw something. All the wires are connected to the tiny black b.u.t.ton. "Matix, what is the use of this black b.u.t.ton?"

"The black b.u.t.ton is the on switch. Huwag mong pindutin iyan hanggat hindi mo nagugupit ang wires dahil sasabog agad yan."

"Just pull out the wires, Friday." Chaos suggested.

Right. Iyon din ang naisip ko pero baka naman kasabay ng pagkahila ko sa wires, sumabog ang bomba.

"Chaos is right. You can pull the wires pero kailangan mong magdahan dahan." Ani Matix sa kabilang linya.

I breathed heavily. "Which red wire should I cut?"

"The one connected to the b.u.t.ton. Yung isa kasi nakakonektado sa ibang wires."

I gulped. Kinakabahan ako. What if nagkamali ako?

"Stop the what ifs on your head, Friday. Lalo ka lang natatakot." Sambit ni Chaos. Nakaupo siya sa swivel chair at nakapatong ang ulo sa headrest ng upuan.

"Pero—"

"Look, no one here is judging you. Believe in yourself that you can do it. You are halfway there, Friday." Ani Chaos.

Tumango ako. "Fine. I will do this carefully—"

"No. You can do this." Chaos said.

Tumango ako at dahan dahang hinila ang isang red wire. The ticking slowed down at agad kong hinila ang black wire. Then the ticking stopped.

"I told you so. There's nothing you can't do." Chaos said at tinapik pa ako sa balikat.

"We will meet you guys at the princ.i.p.al's office." Sabi ni Effie saka pinatay ang tawag.

"Thank you." Sambit ko.

"It's no big deal. You helped me a lot and you are helping me until now."

Lumabas na kami ni Chaos sa student council office para pumunta sa princ.i.p.al's office. We have now fifteen minutes to defuse one more bomb.

When we reached the princ.i.p.al's office, nandoon na sina Matix and Effie.

But I stopped on my tracks and stilled when I saw Daeril, without a mask, strapped with a bomb on his chest at nakatali sa upuan.

"Your face.." sambit ni Effie na nakakunot ang noo.

Matix looked shocked especially Chaos. Hindi kasi nila alam na ganiyan na pala ang hitsura ni Daeril.

"Matix, we have to defuse the bomb!" Sabi ko. They have no time to be shocked. Daeril is in danger. My friend is in danger!

Agad kaming lumapit kay Daeril. His eyes are begging for help.

"No. Leave." Daeril whispered.

"What? Nababaliw ka ba? We are saving you." Sagot ko

Hindi na nagsalita si Daeril kaya tinuon ko nalang ng pansin si Matix na abala sa pagiisip.

This bomb is different to the one I defused earlier. This bomb is rectangular in shape. May wires at may keypad sa isang side. Mayroon ding timer sa bomba.

The timer says twelve minutes.

"Alam mo ba kung paano yan idefuse?" Effie asked Matix.

"I have never defused a bomb like this but my dad informed me how."

I breathed heavily and looked at Matix with pleading eyes. "Please, idefuse mo na."

Matix nodded at walang pagaalinlangang hinila ang red wire. Instead of the timer slowing down, the timer moved down to five minutes.

"Matix!" Sigaw ko.

"I..hindi ko alam kung bakit ganiyan." Matix defensed.

"Just defuse it. Please. Daeril's life is at stake." I pleaded. Nagsimula nang tumulo ang mga luha ko. Kinakabahan talaga ako.

Again, Matix cut the other red wire but the bomb moved down to three minutes.

"Try it the other way!" Nagpapanic na sabi ni Chaos.

"What?"

"There is a keypad. Maybe the wires are not the solution. Maybe the keypads are. We have to type down the correct numbers." Palakad-lakad si Chaos habang nagiisip nang malalim.

While Daeril is mumbling something with his head hang low. Pinapawisan na siya at nakapikit ang mga mata.

The timer now moved down to two minutes. Nakakarinig na kami ng police sirens mula sa labas ng school.

Kinakabahan akong lumapit palapit kay Daeril. Nababaliw na ako kakaisip kung ano ba talaga ang code na dapat itype para matigil na ang timer.

Lumapit si Chaos at nagtanong kay Daeril. "When's your birthday?"

"Seriously?" Matix asked.

"What? Baka yun yung sagot."

"December 25." Mahinang sagot ni Daeril then started mumbling something again.

Pinindot ni Chaos ang numbers 01225 sa keypad. I was expecting the timer to stop or slow down.

But the timer moved down to tweny seconds.

"s.h.i.+t.." Matix cursed.

Lumuhod ako at tinapat ang mukha ko sa mukha ni Daeril. Then his mumbles started to become clear to me.

"A...T...A...O"

Nilingon ko si Chaos. "He is saying something." Saad ko.

"What?"

"Letters like A,T,A and O."

"What does that mean?" Matix asked.

"Maybe it has something to do with the keypad."

The timer moved down to ten seconds.

Oh G.o.d....

"We need to think of something else!" Saad ni Matix na halatang nagpapanic na rin.

"No." Ani Effie na lumapit sa may keypad.

Lahat kami napatingin kay Effie with curious eyes. Nilabas niya ang phone niya at may binuksan na app.

The timer moved down to five seconds then Effie started to press down numbers.

...4

3..

napapikit nalang ako dahil sa kaba.

2...

"Done!" Effie shouted. I opened my eyes. Tinatanggal na niya ang bomba sa katawan ni Daeril.

"What..how—"

Effie showed her phone. Keypad ng phone ang nasa screen nito.

"The letters that Daeril was mumbling earlier represents the numbers on the phone's keypad. 28266." Effie explained.

I sighed in relief. "Thank you." I sincerely said.

Inakay nina Chaos at Matix si Daeril palabas ng princ.i.p.al's office hanggang sa open field kung saan nandoon ang police.

"Anak!" Anang ama ni Effie at mabilis na niyakap ang anak.

"Sobra ang kaba ko kanina nang hindi kita nakita kanina rito sa open field."

"I'm okay, dad." Effie a.s.sured.

Humarap sa amin ang ama ni Effie. "Tumawag na ako ng ambulansiya. Kailangan magamot ang mga sugat ni Daeril Ocampo sa mga braso at leeg. Bukas nalang namin kukunin ang statement niya kapag okay na siya."

Tumango kami. "Salamat po."

"Walang anuman iyon. Ako nga dapat ang magpasalamat. Ang tatapang ninyong estudyante para iligtas ang buhay ng iba. I applaud you all for that."

"Maliit na bagay po." Sabi ko.

Umiling ang police. "Hindi iyon maliit na bagay lang, Friday. Tatlong bomba ang nasa loob pero buong tapang ninyo iyon dinefuse."

"Okay po talaga yun." Sambit ko. Hindi namin kailangan ng special mention o attention dahil lang nakaligtas kami.

Lumapit sa amin si Mr. Albert na...nakangiti. Oddly, hindi ako kinakabahan. Ngayon ko lang siya nakita na nakangiti na dati ay seryoso ang mukha.

"I am in awe of your bravery." Ani Mr. Albert at tinignan kami isisa.

He continued, "natutuwa rin ako dahil kahit ilang beses ko kayo pinapagalitan at pinagsasabihan na huwag mangielam sa mga trabaho ng police, still, you saved Daeril's life kahit kaakibat non ang pagsuspend niyo sa Liberty High."

Nanlaki ang mga mata ko. "Sir, isususpend niyo po ba kami dahil sa ginawa namin ngayon?"

Umiling si Mr. Albert na kinaginhawa ng pakiramdam ko. "No. I am offering you a vacation instead."

Nagkatinginan kami. "Sir, cla.s.ses are not yet over. Ilang months pa bago matapos ang school year." Ani Matix.

"I am well aware of that, Mr. Mendoza. But consider this little vacation as a gift from me." Mr. Albert smiled.

"Saan naman po?" Effie asked.

Effie's father smiled and answered, "I am offering our family's cabin in Bagiuo. Pinacleaning ko na iyon at handa na sa vacation niyo bukas."

"Bukas?!" We exclaimed.

"Yes. Bukas na ang start. Pinacleaning ko na agad sa workers ang cabin. Sabi ni Mr. Albert ay deserve niyo ang vacation na ito."

"Ang bilis naman, dad." Puna ni Effie.

"When you came out with Daeril, alam ko nang kayo ang nagpatigil sa bomba at tumulong kay Daeril. So I immediately told Capt. Cruz to prepare his cabin in Bagiuo for your vacation." Mr. Albert smiled.

I breathed heavily. "Thank you po." Sagot ko nalang at nagpilit ng ngiti.

"Sige na. Aalis na ako. I need to contact the students' parents to ensure their safety." Anang princ.i.p.al at umalis kasama ang ama ni Effie.

"Totoo ba 'to? We are going on a vacation?" Matix grinned.

"Psh. We won't go. It's dangerous. Besides, hindi dapat tayo nagsasaya. We need to solve the mystery of the beast first." Sagot ni Chaos.

"Ang kj mo, Chaos! Don't worry, maganda ang cabin namin sa Bagiuo. Hindi delikado." Ani Effie.

Somehow, Chaos is right. There is no time to have fun lalo na't hindi pa namin nahuhuli kung sino ang beast. Marami ang nadamay at kailangan namin mahuli ang pumatay sa pamilya ni Chaos para maabot ni Chaos ang hustisya para sa pamilya niya.

"Friday? G ka ba bukas?" Effie asked.

I sighed. On the other hand, walang masama sa magsaya. Ever since I started helping Chaos, naging open na ako sa mga delikadong pangyayari. Just like when I was kidnapped. Nakasalamuha rin ako ng mga patay na katawan ng mga estudante na kahit ngayon ay nakakatakot pa rin tignan.

I think a little fun on a stressed week is okay. I slowly nodded to answer Effie's question. "Great! Magkitkita tayo bukas sa harap ng Liberty High. Our driver will drive us to Bagiuo tomorrow morning."

I sighed. Sana walang masamang mangyari sa vacation namin bukas. Sana, walang beast ang susunod sa amin doon.

"Effie, Friday." Tawag ni Capt. Cruz.

"Dad. Why?" Effie asked.

"Pwede ko ba kayo makausap?"

Nagkatinginan kami ni Effie. "Uh. Sure."

Lumapit kami kay Capt. Cruz at lumayo kina Chaos at Matix. "Bakit po?" Tanong ko.

"Tungkol kasi ito kay Rhoanna Farrel. Iyong estudyanteng natagpuang patay."

"Ano pong meron?"

"Nahanap na namin ang pumatay kay Rhoanna. Yung dati niyang n.o.byo. Si Arius Villanueva. Sa ngayon, nasa presinto na siya para makuha namin ang statement niya."

Nanlaki ang mga mata ko. Si Arius? Mabait si Arius. I'm sure hindi siya ang pumatay kay Rhoanna!

"Paano naman kayo nakakasiguro na siya nga ang pumatay kay Rhoanna?" Effie asked.

"Natrace namin ang prints sa murder weapon na ginamit. The prints identified Arius Villanueva. Kanina lang din ay umamin na siya sa ginawa niya. Sinasabi ko sa inyo ito para malaman ninyo. Baka isolve niyo pa ang case na'to."

"But dad—"

"No more buts, Effie. Case closed na. Nahanap na ang suspect at may matibay na ebidensiya. Wala na kayong dapat ikabahala pa." Tinapik niya kami sa balikat saka umalis.

Humarap ako kay Effie. "Arius was the one who told us kung nasaan ka the night you were kidnapped. He worked with the beast pero tinulungan pa rin niya kami. I'm sure hindi siya ang pumatay." Saad ko.

"Maybe he was framed by the beast." Sambit ni Effie.

"Siguro nga. Baka ginawa niya iyon para parusahan si Arius dahil tinulungan niya tayo behind the beast's back." I said.

Huminga ako nang malalim.

Sigurado akong hindi magiging masaya ang vacation namin tomorrow. The beast wants us to fight back. Pero alanganin pa ang sitwasyon. We are steps behind the beast. Mas ahead siya. Wala pa kaming lead kung sino ang beast. Malayo pa ang lalakbayin namin.

Malayo pa.